GEBONDEN GEBOREN

Mijn eerste serieuze tekening. Over deze heb ik het langste nagedacht. Steeds weer veranderde in mijn hoofd hoe het er uit moest zien. Wat het op dat moment voorstelde wist ik toen nog niet en nu kan ik er enkel maar naar gissen. In ieder geval zat deze tekening diep in mij en is de reden dat er daarna nog vele volgde.

We zien een vrouw, verdrietig, gezeten op een taliet, in wat je zou kunnen noemen een ei van Davidsterren. Er is een geboorte, een Joodse geboorte daar staat het ei symbool voor.

De haren van de vrouwfiguur vormen de tsietsiet (de schouwdraden van de Gebedsmantel). Haren geven de verbinding aan met de andere wereld. Zo moet je je gedachten (hoofd), je kuisheid (geslacht) en je daden (oksels) richten op de andere wereld. Zo ziet u maar ook uw lichaam vertelt een verhaal.

De tsietsiet hebben in het Jodendom alles te maken met de geboden en verboden.

 

Zo wordt de mens geboren, gebonden in traditie. Daarin geen keus hebbend.

Misschien heeft de vrouw figuur te maken met mijn moeder. Getraumatiseerd door de oorlog, er niet voor gekozen hebbend als Jodin geboren te worden en zich uiteindelijk toch, hoeveel verdriet dat ook gegeven had, hoe erg haar leven ook overhoop gelegen heeft door dat ze Joods was, zich het meest thuis voelend in die traditie.

 

Sebanjah