BERESHIET

BERESHIET

Deze tekening heet “Bereshiet”. Bereshiet betekent, in den beginne of in hoofdzaak of waar het om gaat. Het is waar de Thora/Bijbel mee begint, het eerste woord, de schepping mee aanvangt. Hiermee begint dus ook de schepping van iedere mens. Daarom vertelt de tekening over geboorte gesymboliseerd door het kind. Het vertelt over mijn geboorte maar ook die van mijn broers en zus en vele van de tweede generatie Joden van na de oorlog.

Het kind in de tekening is gewikkeld in de Tefelien (vertaald gebedsriemen). Dit kind dat zo uit de andere wereld naar deze wereld komt kan nog niet praten, kan niet zeggen of het die riemen wel wil, het wordt als het ware van boven bepaald. Zo is het in veel gevallen voor tweede generatie Joden. Zij weten veelal niet hoe ze die riemen moeten leggen. Zij kennen niet de gebruiken, ze kennen veelal niet de gebeden die er bij horen maar…… als er weer een vernietiger opstaat zoals al vele malen in vele generaties gebeurd is worden zij weldegelijk gezien als Joden.

Om onder andere die reden waren ouders bang om ons Joden te laten zijn en als zodanig op te voeden. Voor u als kijker klinkt dat misschien flauw maar denk u eens in dat alle mensen die Jan heten worden vermoord, alleen maar omdat ze Jan heten. Zou u na vijf jaar uitroeiing uw kind Jan noemen?

En dus hebben wij allemaal als tweede generatie Joden een gevoel dat we nergens en ergens bijhoren, ook een gevoel dat we met dat ergens iets willen maar niet weten waar we het moeten halen. Want we zijn niet orthodox vaak niet gelovig mede door de onbegrijpelijkheid van ons lot.

En toch kruipt het bloed ook hier waar het misschien beter niet gaan kan. Want diep in ons blijft er een stemmetje zeggen dat we een opdracht hebben in deze wereld die bij onze geboorte al bepaald is.

De riemen van de Tefelien vormen de letter Sjien om het lijf van het kind, dat als het ware gebonden wordt aan dit lot. Het is de Hebreeuwse letter die normaal op het doosje van de Tefelien staat. De letter Sjien betekent “tand” dus misschien moeten we het allemaal eerst verwerken voor we erover kunnen praten.

Voor het kind op de wereld kan vallen wordt het gewikkeld in doeken. Dit wordt gesymboliseerd door de gebedsmantel onder het kind. Daarnaast symboliseert het kind ook onze kwetsbaarheid. Door ons als Joden te profileren maken we ons naar de buitenwereld weer kwetsbaar. De gebedsmantel staat dan ook niet alleen symbool voor de geboden en verboden maar ook symbool voor de geborgenheid, rijkdom van gebruiken, liefde voor traditie die we vinden als we het Jodendom terugvinden en dus de traditie voortzetten. Want ondanks alles en iedereen die ons naar het leven staat kiezen we er toch voor te leren en als Joden te leven en onze tradities te volgen…………..

Sebanjah